Örn;
sabah sandviç
öğlen bilmem ne soslu makarna
akşamüstü bir büyük boy çikolata
akşam Burger King
yemekten sonra çiğ köfte
yatmadan önce nutella(1/2kavanoz)
+ içki
Hiç abartmıyorum. Bu menünün aynısı veya türevleri...
Herhalde metabolizmam hızlı çalışıyordu çünkü hiçbir zaman 54 kilonun üstüne çıkmadım.
Her neyse geçen sene Kasım'da falan 55 oldum. Yine hız kesmedim, nasıl olsa vereceğim diye! Aralık'ta yemek üstüne kurulmuş bir İstanbul seyahatinden sonra direk 57'ye vurdum. Ve bir daha hiç düşemedim. Bu bayramda 59'u bile gördüm!
Nedeni çok basit aslında;
1) Yaş 30 =Yavaşlayan metabolizma
2) Hareketsiz bir çalışma hayatı
3) İşteki sıkıntıların yarattığı stress ve hatta depresyon
Tuhaf bir kısır döngünün içine giriyorsunuz; Sıkıldıkça yemek, yedikçe mutlu olmak, sabah tartıya çıkıp mutsuz olmak, mutsuz oldukça yemek...
Sıkıntıdan yemek yemek anlık mutluluk verse de uzun vadede aldığınız kiloların yarattığı fizyolojik-psikolojik rahatsızlık, normal stresinizin üstüne biniyor ve ortaya ne çıkıyor? DEPRESYON!!!
Neyse yukarıda kapağını gördüğünüz Duygularını Yemek adlı kitabı görünce "İşte bu bir işaret" diye düşündüm! Kitapta tam olarak psikolojik olarak kilo nasıl ve neden alınır? Neler yapılmalıdır? Umutsuzluğa kapılınca nasıl diyet bozulur- bozmamak için ne yapılmalıdır? anlatılıyor. Daha doğrusu ben buraya kadar okudum!
E, artık bir yerden başlamak lazım! Burada cümle aleme duyuruyorum ki, bozarsam rezil olayım diye! Bugün sağlıklı yaşama başlıyorum! (Gerçi bu blogta 2. olacak ama :( o rejimdi bu sağlıklı yaşam)
Bugün itibari ile kilom : 57,7 (De sen ona 58!)
Hedefim : 54 (53 olursam da hayır demem!)
Süre : 2 Ay (Mümkün mü? Neden olmasın ya!?!)
Hadi bismillah!
10 yorum:
hadi canım inşallah ya..en büyük sorun hareketsizlik bence de..
bir de kanda tsh a baktırsan, belki yüksekse??
Zeynepcim, inşallah! İşten ayrılınca düzenli spora başlayacağım!
Defnecim, olabilir ya, şu işten bir kurtulayım bi check-up'a gireyim bari!
selam
benim de duygularıma tercüman olmuş bu yazı.iş hayatı , hareketsizlik , tekdüze iş hayatında yemek üstüne kurulu kutlamalar , eğlenceler.. hepsi kilo aldırıyor. ben üniversiteden sonra tartılır oldum . ve en kötüsü her geçen 2-3 sene içinde yeni kilona alışıyor olmak ve kıyafet tarzını , alışveriş yaptığın mağazaları yeni kilolara uyarlamak.ben de 1-2 gün önce senin aldığın kararı aldım.çünkü artık evlendiğim zamanki kilom bir hayal , 3 sene önce doğumdan önce çook kilolu olduğum , kıyafet bulamadığım zamana dönmem içinse 10 kilo vermem lazım. ne kadar doluymuşum değil mi :)
seni destekliyorum , bu okuduğum ilk yazın , arada misafirin olurum..
sevgiler ..
Hadi bakalım, ben de keşke kendime uyarlayabilsem bu sağlıklı yaşamı. Kilo 57 ama olmam gereken kilo 54. Ama olurmuyum, ıhh ıhh hiç sanmıyorum çünkü kış geliyo ve ben spora ancak mayısda başlarım:))
Bu arada destekliyorum seni.. Başarılar canım...
Hala işten ayrılamadın mı yaa:((
mümkün olmaz olur mu başarrsın ben 10 kilo vermiştim:)
Denizcim, hep yaşananlar aynı! Evlenirken bir hırs yapıyorduk herhalde gelinlikle güzel gözükmek için. Evlenirken 51 kiloydum mesela! Şimdi hedef olarak göstermiyorum bile :))
İnşallah başarılı olucaz!!!
Elvancım,olursun ya aynı kilo, aynı hedef! Hadi sen de başla! Çok fazla değil, ondan sporsuz da verebilirsin! Hamuru kes yeter! Maalesef ayrılamadım, 13 Kasım son!
Jojee; yapma ya! 10 kilo mu? Bravooo! Takdir ettim valla!
ben de sporla beraber işi yürütüyorum..ama napiyim vakit yokki..15 gündür gidiyorum 1 kilo gitti çokşükür..sana da kolaylıklar..
sağlıklı yaşam.
www.mevsimlerdenroma.com a göz atmalısınız
Zeynepcim, takdir ediyorum vallahi! Başka türlü gitmiyor bu kilolar! Darısı başıma!
Adsız; siteye baktım çok faydalı olacağa benziyor, takipteyim!
Yorum Gönder