DOORSTEPPING

Günler hep aynı geçerken, moralimi tek düzelten şey günlerin epey uzaması :) Artık eve geldiğimizde karanlık olmuyor, yaşasınnnn! Neredeyse1-1,5 saat daha gün ışığının tadını çıkarabiliyoruz. Tıbbi olarak psikolojimize nasıl bir etki yapıyor bilmiyorum ama etrafımdakiler de daha mutlu gibi geliyor :)  Ya da ben daha olumlu bakıyorumdur, meçhul???
İşte yine rutin bir gün sonundan Karpuz'u gezdirme dakikaları ve fırsattan istifade fotoları... Bu arada fotolarımı eşime zorla çektirirken taklidimi yaparak benimle bayağı dalga geçti :D Tabi ben de bu taklitin fotolarını çektim, buradan uyarıyorum; bir daha taklit edersen, hiç acımam koyarım hepsini :)))) Aslında çok komik koysam mı acaba? Neyse  bir şans daha vereyim, Eç!

Yeşil saçımı gördünüz mü? ...... Emin olmak istemiştim :))

Bu haftasonu 23 Nisan vesilesiyle kapağı Çeşme'ye attık. "Sadece gökyüzü, sadece deniz, sadece sen ve ben ve bir de Karpuuuzzzz, hepsi bu!" nidaları ile. (Bulutsuzluk Özlemi'nden nezdinizde özür diliyorum :))))

Laf aramızda Çeşme'nin en güzel zamanları, tenha ve sessiz... Yani huzur!

Cumartesi akşamüstü İzmir'den yola çıktık. Çeşme'ye vardığımızda Cevat'ın Yeri'ni arayıp akşam için yer ayırttık. Karpuz'u ev bıraktık, giyindik süslendik(tamam bunu sadece ben yaptım) Dalyan'a gittik. Rez. olduğu için büyük bir özgüvenle Cevat'ın Yeri'ne doğru yürüdük. Ne oldu? 5dk geç kaldığımız için yeri vermişler?!? Hikaye tabi! Çok sakin bir şekilde "Yok artık, daha neler!" deyince 5dk. sonra deniz kenarındaki masamıza yerleşmiştik.Sonra gelsin mezeler, gitsin peynirli-roka salataları, kalamarlar, balıklar, dabiki mis gibi anason :))) Ye-iç-eğlen, gül gül gül, eve dön uyu. Huzur! :)

Pazar için planımız sabah biraz yayılıp, sessizlikte kahvaltı edip, Karpuz'u da evde bırakıp Alaçatı'ya gimekti. Fekat ev henüz sezona açılmadığı için, yani tüm eşyalar salonda üst üste durduğu için :( Karpuz'u da alıp evden kaçtık.

Önce Çeşme'nin içinde Penguen'de gazete-kahvaltı sonra doğru Alaçatı'ya geçtik. Boş bir şezlong bulup ki %80'i boştu, yayıldık, yayıldık, yayıldık, yayıldık........Huzur!
Denizde hava da fazla olmadığından sadece yeni başlayanlar sörf yapıyordu. Sörf öğrenmek isteyen varsa birkaç gün ayarlasın kaçsın gelsin, çünkü yazın o kalabalıkda sörf öğrenmek oldukça zor. Hem hoca başına daha fazla öğrenci düşüyor hem de denizde acemi ve profesyonel trafiği çok yoğun oluyor :) Tahminim daha da ucuzdur ;)


Soru : Karpuz deniz kıyısında neden sıkı sıkı tutulur????
Cevap : Çünkü durmaz denize girer :)))
Karpuz : Elleh, ayaklarım yerden kesildi! Panik olma, yüz yüz yüz....

Bu huzurlu günü bitirirken;
Elbise : Bershka
Sandalet : Zara

Saatler 17:30 civarlarında Hesi ve Nora'nın İzmir'i basma planları Twitter camiasında yankılandı. İzmir'lilerin 2 ayakları 1 pabuca girdi, nerde, ne zaman, nerelere gidilecek.... soruları altında Twitter'ın kuşu uçtu uçtu kondu :)

Saatler 18:00'i vurduğunda İzmirliler için bir buluşma bahanesi daha çıkmıştı. Hem de hemen, acil! Şok karara, şok meeting ile karşılık verildi. Olay mini-meeting'e çevrilerek Matissera ve Gutuvonka ile Eko Pub'a gidildi :) 
Akşamın karanlığında ISO'yu basmama rağmen karanlık çıkan fotolara, flaşsız çekicem inadı da eklenince titreme kaçınılmazdı. Neyseki Picassa ile durum romantikleştirilerek kotarıldı :)))
Artık en sonunda denemekten vaz geçilip "Flaşı çakıcam!" nidaları ile aşağıdaki fotolar elde edildi ;)
Lütfen bir daha gündüz buluşalım, ışığa hasret ölücem :(
Ha, konuşulanlar mı? Devlet sırrı, söylenmez ;)))

Sonunda aradığım defteri buldum! Hem de Etsy'de! Hem de Türk yapımı! :D
Uzun süredir bir not defteri arayışındaydım, bu konu benim için çok hassas bildiğiniz gibi değil :)) Evde 10 tane defter olsun, kullanırken içime sinmedimi sahiplenemiyorum, bir onu atıyorum çantaya, bir onu. Böylece not defteri amacından sapıyor ve notlar her bir tarafa saçılıyor, yine düzensizlik, yine dağınıklık...yine unutkanlık!
Ama sonunda tam aradığım gibi bir not defteri buldum. Aslında not defteri demek ayıp olur çünkü kendisi minik ama kalın ve de vintage görünümlü ve de ciltli, bi de el yapımı güzide bir DEFTER! 

Etsy'de gördüğüm anda vuruldum ve hemen alma çalışmalarına başladım fekat tam da istediğim defter tükenmişti :( Bir mesaj atayım belki ellerinde vardır dedim ve böylece TAŞMAKASKAĞIT ile tanıştım;  Defterler 3 ODTÜ'lü mimarın elinden çıkıyor. Bir defterin yapımı yaklaşık 6-7 saat sürüyor zira defterleri tek tek ellerinde dikiyorlar.Yani el emeği büyük!

Benim defterimi de çok kısa bir sürede tekrar üreterek beni mesut-bahtiyar etttiler :))) Kendisi o gün bu gündür benimle heryere geliyor :)

Ha unutmadan, ayrıca özel sipariş de alıyorlarmış. Hediye veya anı için çok güzel olur diye düşündüm. En mutlu anlarınızdan birinin fotoğrafını, sürekli kullandığınız bir defterde görmek ne kadar güzel olur di mi? Ben bununla ilgili çalışmalara başlayayım bari :D  

Grafik tasarımcısı Yvette Yunjung Yang, her sezonun ABC'sini kendi alfabesi ile yorumluyor.

İşte İkbahar/Yaz 2010;

Bu aralar yine işten başka bir şey yaptığım yok!

Normale dönene kadar Dexter'ın fotoğrafçısı Jim Fiscus'tan enfes karelerin keyfini çıkarmaca :)

Bu pek sevgili ikinci el Machka trençkotumu bir süre önce Sandıktan Ciciler'den almıştım.
Modelini o kadar çok seviyorum ki, kolları kısa olmasına rağmen kışın dahi merserize veya yün kolluklarla giydim. Amaaa şimdi tam havası artık üstümden çıkarmam. Zaten İzmir'de bu ara mevsim çok kısa sürüyor. 1-2 hafta içinde giydim giydim. Sonra ceket bile zor giyiliyor :(

Sandıktan Ciciler'den daha önce de TH portföy/clutch(farkı varsa biri bana anlatsın) almıştım. Her 2 alışverişimden de çok memnun kaldım. Kızlar çok tatlılar :D
Bugün birkaç parça daha aldım, 1-2 gün içinde elimde olur herhade. Onları da post yaparım ;)

Off....off.. 2 hafta bitti, rejm de bitti! Alkole dur denilememesi nedeniyle istenilen kiloya düşülemedi ama yine de1,5 kilo verildi, 56kg rejim bitiş kilosudur. Allah bereket versin!

Esas işin zor kısmı şimdi başlıyor. İnilen kiloyu koruyabilmek ve hatta hareketlenmeyi arttırıp biraz daha vermek. Tabi rejimden çıkılan şu ilk günlerde bunu yapmak biraz zor oluyor. Gözümde tüten çikolata ve çiğ köfte çoktan bedendeki yerini aldı :(

Spor için zaman ayırmam lazım zira tekrar diyet yapmak istemiyorum. Geçen bahar gittiğim pilates stüdyosu veya daha yakınlarda olan bir spor salonuna gidip konuşma planlarım var. Umarım başarıyla sonuçlandırabilirim.

Ama o zamana kadar, verdiğim kiloların tadını çıkarıp sezon alışverişine çıktım.:D Güneşi gördüğüm ilk gün de üzerime geçirip kendimi sokaklara attım :)))
Triko / Pantalon : Zara
T-shirt : Bershka
Ayakkabı : Camper
Kolye : Ayşe Deniz (İstanbul dışında oturanlar Ayşe Deniz'in aksesuarlarına Park Bravo'dan ulaşabilirler)
Gözlük : Annem kendine almıştı, el koydum ;) Ray-ban olmadığını biliyorum :))) ama nerden aldığını bilmiyorum.
Yarım Sherlock Holmes Ceketim : galiba Mango'ydu. Bakmam  lazım :(

Ceket üste giyilince Karpuz, Pavlov'un köpeği gibi şartlanır. Dışarıya çıkma sırası gelmiştir!
"Hadi koş, attiye gidelim!" komutu ile de bir köpeğin, tavşana dönüşü gözlemlenebilir. Zıp zıp Karpuz!

Bu halimiz ne olacak bizim? Eskiden 22-23 yaşındaki kızlara, "Oha koca kız!" derken şimdi 30'u yuvarlamaya başladığım şu yıllarda hala böyle t-shirtler giyiyorum.

Aslına bakarsanız, bu t-shirti 5 sene önce verseniz "Bu ne ya, kız işi" der, giymezdim. Şimdi kendimle görsel tezaatlık yaattığı için fark etmiyor herhalde :)))

Karpuz'un ayakta olmamdan dolayı "dolaşmaya mı gidiyruz acaba?" bakışları altında, bir önden görünüm.

En sevdiğim kısmı ise arkadan görünümü, gerçekten arkadan görünümü!!!
Bu arada İzmir haftasonu acayip sıcaktı. Bir süre balkonda keyif yapayım derken, kıpkırmızı bir suratla 30dk. da içeri kaçtım :) Gelsin sıcak günler, t-shirler, babetler!!!

Daily Nail'e aylarca baktıktan sonra artık sıra bana da geldi. Manikür yaptırmaya bile üşenen ben şimdi sürekli tırnaklarıma bir çizim yaptırma çabasındayım. Galiba yeni bir bağımlılık türedi benim için o_O

Not : Yapılalı bir kaç gün olduğu için ojelerde hafif bozulma var. Artık yapıcak bir şey yok :)

Ben eskiden a-normaldim. Zamana göre ne kıyafetim normaldi, ne saçlarım... Bu iş hayatı beni feci bozdu, hele son işyerim!!! Klasiğin ötesinde bir tarza sahip olduğu için, 4 senede beni normal vatandaş yapmayı başardı.
Örnek : Cumartesi günleri kıyafet serbestti. Ben abuk sabuk kesimli veya şalvar yada yırtık kot giydiğim için kot giymek yasaklandı. Öyle söyleyeyim yani :)))

Neyse ayrılalı 4 ay oldu, daha yavaş yavaş "gerçek kendim"e dönebiliyorum. Ondan kademeli bir saç geçişi ve kesişi yaşadım. Ama bu son hali tam benlik oldu, bir de araya yeşil, mavi, mor... bir tutam ekledim mi tamamdııırrr :)))

Eveeeettt!!! İkinci buluşmayı da gerçekleştirdik. Şak şak şak şak....

Alin'ste Pinksatellite, Gutuvonka, Nora Ashira ve Aphraell ile yemek ile başlayan buluşmamızın ana yemeği tabiki de Salataydı ;)

Rejim yapanlar olarak 3-2 önde kapattığımız ilk yarıda yüzlerde gülücük vardı :)))