Sabah 7de paşlayan pazar mesaisi
(gece en az 3defa kalktığımı belirtmek isterim)
Lal'in öğle uykusuna yatmasıyla dinlenmeye dönüştü.
Daha toparlanacak, hazırlanacak o kadar çok şey var ki
işe başlamam ile de zaman iyice sıkıştırmaya başladı beni.
Ondandır ki bloga yazmayı bırak,
twt, ig de anlık paylaşımlarda dahi zor bulunuyorum.
Ama mutluyum, bu da yeterli, di mi?
3 yorum:
Yeter valla...
olmaz olur mu en zoru mutlu olmak onu da başarmışsın :D:D
semforever-semforever.blogspot.com
çok tanıdık durumlar :)
Yorum Gönder