Hadi bismil...

Istifa ve özgürlüğün peşi sıra kendime koyduğum ilk hedef
sağlıklı yaşam ve spordu.

Pazartesi sabahı gayet hedefe kitlenmiş bir şekilde uyanıp

yürüyüş için hazırlanmıştım ki

eşim kalkıp kahvaltıya çıkalım dedi

ve gözümün üstüne bir utanç bandı indi.

Akabinde uzun süredir görüşemediğim arkadaşlarım ile

hasret giderme toplantılarının tatlı-pasta ile sonuçlanması

beni yine irademe küfreder hale getirdi!

Neyse haftasonuna doğru olsa bile yine de iyi toparladım.

Bunda Elfony ve Gutuvonka'nın Karatay zayıflığı ile

bir kez daha karşılaşmış olmamın büyük etkisi var pek tabi ;)

Haftabaşı diyete başlayamasam da pilatese başlayıp

kilolar yüzünden acılar çekmiş olmam da

beni "semerini ye" noktasına getirdi.

Uzun bir aradan sonra ilk gittiğim seansın ardından

resmen yürüyemedim ulan!

Merdivenden inemedim, nasıl zemine kadar indim bilemiyorum,

direk ışınlanmış olabilirim?!?

zira çektiğim acıdan kısa süreli şuurumu kaybetmişim.

Neyse, neredeyse 2. gün bitti sayılır.

Kolay olmuyor, alışkanlıklar zor değişiyor

ama 3 sene önce yine böyle bir asfalya atma sınırına erişip

56kg dan 51'e düşmüştüm.

Bu sefer yolculuk 62,5'tan başlıyor.

60'a bir varsam esas hedefim olan 55'e daha kolay ulaşabilirim gibi geliyor.

Hadi bismil...

 

Doorstepping

4 yorum:

Unknown dedi ki...

kilo vermekten daha zor bişi yok sanırım. bende bayağı bi kilo aldım. vermek için de hiçbi şey yapmıyorum :( sana bol şans cnm.

Müjde dedi ki...

Şu bana çok tanıdık geldi: arkadaşlarla buluşup tatlıları götürmek. Sosyal yiyici diye bir şey var. Ben öyleyim. Yalnızken ne o kadar acıkır ne o kadar canım ister yemeyi. Dietle dost bir arada olmaz, dost acı söyler tatlı yedirir ! :) bu roundda kilo vermeniz dileğiyle.

zOiplaNet dedi ki...

olacağğğk olacağk..

Yeşim - Nils Mum dedi ki...

Aynı hedeften bende de var ama bir türlü o azim irade gelmiyor. Ne yapacağız bilmem:(

http://nils-mum.blogspot.com

Instagram